dinsdag 29 mei 2007

Spitskool met feta, tijm en olijven

In de ketel: Spitskool met feta, tijm en olijven

De laatste spitskooltjes in de moestuin dreigen in bloei te schieten. Tijd om ze op te maken. Het is trouwens niet zo, dat je ze dan weg moet gooien. Ook de bloeistengels en bloemetjes zijn eetbaar. De stengels smaken gekookt, gestoofd of geroerbakt prima. Ze zijn vergelijkbaar met de stelen van broccoli. Met de bloemetjes kunnen salades, taarten en toetjes opgevrolijkt worden. Dus wat we niet oogsten, mag nog rustig even staan pronken. Die laatste spitskolen verwerken we in een eenvoudig groentegerecht met feta. Omdat een paar verdwaalde erwtjes van de peultjes van vorig jaar zichzelf hadden uitgezaaid, oogsten we ook een paar handjes hele vroege, verse peulen. Die laten zich prima combineren met de spitskool.

Aantal porties: vier tot zes, afhankelijk van het formaat kool (reken twee ons per persoon) Soort gerecht: stoofgerecht
Benodigde spullen: mes en plank, wok of grote pan met deksel, houten lepel Voorbereiding 10 minuten, bereidingstijd 15 minuten

Ingrediënten
800 gram spitskool, in reepjes gesneden
100 gram peultjes
200 gram feta, in blokjes of verkruimeld
een flink bosje verse tijm of een halve eetlepel gedroogde tijm
50 tot 100 gram groene olijven, of neem olijven met kruiden
olijfolie om in te stoven, citroensap voor wie wil
knoflook voor de liefhebber

* Verhit de olie in de pan, voeg de kool toe, en als je wilt de knoflook, roer hem even goed door zodat hij flink warm wordt en voeg de tijm toe.
* Zet het vuur laag en laat de kool met het deksel op de pan stoven. Dit duur ongeveer 10 tot 15 minuten, afhankelijk van hoe gaar je hem wilt hebben.
* Voeg wanneer de kool bijna gaar genoeg is de peultjes toe en laat ze een paar minuten meestoven
* Voeg als laatste de kleingesneden feta en olijven toe en laat ze even meewarmen. Maak af met peper en eventueel een beetje citroensap.

Ariane

zondag 27 mei 2007

Frambozentaart van Karin

In de ketel: Frambozentaart van Karin

Onder de kurk: een verloren flesje uit de opgeruimde wijnkelder: Pinot Noir Beerenauslese 2005 van Willi Opitz

Terwijl Ariane tuinenideeën opdoet in Londen, heb ik me dit weekend bekommerd om de boekenplank van de Herberg én de wijnkelder opgeruimd.
Die boekenplank bevat nu een leuk nieuw kookboek van collega-’waardin’ Karin, die inmiddels een succesvolle website, een blog én een kookboek op haar naam heeft staan. Koken met Karin is zowel een website als een boek, en dat boek werd zaterdag onder het genot van diverse hapjes bij de plaatselijke boekhandel gepresenteerd. Met als ondertitel ‘Kleine moeite, groot effect!’ geeft Karin in haar kookboek een aantal makkelijk te maken recepten, speciaal voor mensen die koken vooral lastig en tijdrovend vinden. Plezier in de keuken staat voorop. Door Karin’s zelf getekende illustraties krijg je bovendien zin om onmiddelijk met de recepten aan de slag te gaan. Karin vertelde me zaterdag, terwijl ze het boek voor me signeerde, dat Koken met Karin zijn tweede druk gaat beleven: de eerste 4000 exemplaren zijn bijna uitverkocht!

Uiteraard heb ik dit weekend gelijk een recept uit Karin’s unieke kookboek geprobeerd. Ik had op de markt een voorraadje betaalbare Spaanse frambozen gekocht, zoete tulameens. Frambozen uit Spanje zijn al een paar weken in overvloed op onze markt te koop. Met die frambozen maakte ik een warme frambozentaart met amandelen. Het bleek een verrukkelijk pinkstertoetje voor de gasten van vandaag, die ook nog eens verrast werden met een uit de opgeruimde wijnkelder opgedoken flesje Oostenrijkse rode, zoete wijn, een Pinot Noir Beerenauslese van Willi Opitz.. Die wijn combineerde fantastisch met de frambozentaart: het leek echt een ‘match made in heaven’.

Die wijnkelder is trouwens weer helemaal op orde nu. Het kostte me wat zuchten en steunen en ik heb diverse spinnewebben opzij moeten schuiven, maar nu weet ik weer precies wat er allemaal nog voor heerlijks in onze wijnkelder verstopt ligt. Dat geeft een goed en rijk gevoel! De komende maanden zullen we in de Herberg dan ook vooral oude voorraden gaan opmaken, voordat in september en oktober de nieuwe oogst weer arriveert.

Op de foto staat Karin met het Herbergexemplaar van Koken met Karin. Hieronder volgt Karin’s uiterste simpele maar succesvolle recept voor frambozentaart. (Dat volgens mij later dit jaar met zelfgeplukte bramen of ander zacht fruit van het seizoen ook prima te maken is.)

Karin Luiten, Koken met Karin, Becht - Haarlem 2007, € 15,00

Aantal porties: 8
Soort gerecht: gebak, nagerecht
Benodigde spullen: beslagkom, bloemzeef, lepels, weegschaal, springvorm van 22 cm doorsnede
Voorbereiding: 15 minuten
Bereidingstijd: 40-45 minuten

Ingrediënten

300 gram frambozen (ze mogen gekneusd zijn)
150 gram blanke amandelen
150 gram suiker
150 gram zachte boter
150 gram zelfrijzend bakmeel
2 eieren
snufje zout
# Verwarm de oven voor op 175°C.
# Maal de amandelen fijn in het keukenmachine en doe ze in een kom.
# Voeg de suiker, zachte boter en eieren toe en meng door elkaar.
# Zeef het bakmeel en het zout boven de kom en meng dat er kort doorheen tot je een wat nat, grofkorrelig deeg hebt. Het heeft niet mooi egaal te worden.
# Vet de springvorm in met boter en bepoeder met wat bloem.
# Doe iets minder dan de helft van het deeg in de springvorm en strijk glad met een lepel.
# Verdeel de frambozen over het deeg.
# Schep met een lepel steeds een beetje van het resterende deeg in de vorm en verdeel dat zo goed mogelijk. Er mag wat framboos zichtbaar blijven.
# Zet de taart op het rooster iets onder het midden van de oven.
# Na ongeveer 40 - 45 minuten is hij goudbruin en gaar.
# Laat afkoelen, verwijder de springvorm en schuif op een bord.
# Serveer met wat poedersuiker, lobbig geklopte slagroom óf een bolletje ijs.

Mariëlla

donderdag 24 mei 2007

Aspergesalade met brood

In de ketel: aspergesalade met brood

Onder de kurk: TOH! van Massimo diLenardo, Friuli, Italië

Ook de waardin moet af en toe koken, en dat doe ik - bij vlagen - graag. Vooral in deze tijd, als er weer allerhande verse heerlijkheden op de markt komen, zoals asperges. Onlangs heb ik onze gasten dan ook mijn favoriete aspergesalade voorgezet, vergezeld van heerlijk zelfgebakken rogge-tarwebrood met zonnebloempitten en pompoenpitten. Daarbij schonk ik een nieuw ontdekte wijn, door een andere gast eens meegebracht en geadverteerd als de ultieme aspergewijn. Deze wijn van tocai friulano uit het noordoosten van Italië bleek inderdaad een fantastische keuze, die voor de wijnkelder van de Herberg zeker aangeschaft gaat worden.

Het recept van de aspergesalade komt uit een oude Allerhande en is licht aangepast. Onze versie staat hieronder.

Aantal porties: 4
Soort gerecht: hoofdgerecht, maaltijdsalade
Benodigde spullen: scherp keukenmes, plank, grote schaal
Voorbereiding: 45 minuten
Bereidingstijd: 5 minuten

Ingrediënten
3 eieren
500 gram witte asperges
1 theelepel bouillonpoeder
2 aardappels
200 ons kalkoenham
3/4 dl. slagroom
1 theelepel kerriepoeder mild
3 eetlepels mayonaise
2 eetlepels wodka
3 takjes dille
zout en peper

* Kook de eieren in ca. 10 minuten hard, spoel ze af onder koud stromend water en pel ze.
* Snijd 2 eieren fijn en het derde in 8 parten.
* Schil de asperges met de dunschiller en snijdt de houtachtige uiteinden eraf.
* Asperges met kopjes op gelijke hoogte leggen en aan onderkant zo bijsnijden dat asperges circa 7 cm lang zijn.
* Afgesneden stukjes in kleine stukjes snijden.
* In pan met water en bouillonpoeder aspergestukjes ca. 5 minuten zachtjes koken.
* Intussen aardappels schillen, wassen en in blokjes snijden.
* Aardappelblokjes aan asperges toevoegen en in nog ca. 5 minuten beetgaar koken.
* Met schuimspaan aspergestukjes en aardappelblokjes uit pan overdoen in zeef en laten uitlekken.
* In achtergebleven water hele asperges ca. 10 minuten beetgaar koken, afgieten en uitlaten lekken.
* Van kalkoenham 4 plakjes achterhouden, rest in reepjes snijden.
* In kom slagroom met kerriepoeder half stijfkloppen.
* Mayonaise en wodka erdoor scheppen.
* Dille boven saus fijnknippen.
* Helft van de saus overdoen in kommetje.
* Fijngesneden ei, aardappel, aspergestukjes en kalkoenhamreepjes door andere helft van saus scheppen.
* Salade op smaak brengen met zout en peper.
* Salade op vier borden scheppen.
* Rest van saus erover scheppen. Garneren met asperges, eipartjes en plakjes kalkoenham.

Mariëlla

dinsdag 22 mei 2007

Betoverende geuren: vlierbloesem

Een jeugdherinnering: tijdens een kampeervakantie in Engeland stond onze tent bij een grote, bloeiende vlierstruik. De mooie geelwitte schermen geurden zalig. We besloten van die schermen vlierpannekoeken te bakken. Geweldig waren ze! Vlierbloesem heeft een heerlijke geur, en daardoor ook smaak, die mij daarna altijd is blijven fascineren. Op een andere vakantie in een afgelegen dal in Slovenië serveerde de waardin bij de zelfgemaakte kaas met brood gekoelde vlierbloesemlimonade, en weer werd ik betoverd door de geur en smaak.
In de tuin van de herberg staat tot mijn vreugde ook een grote vlierstruik. Vorige zomer besloot ik vlierbloesemlimonade te maken, in de hoop die fantastische geur te kunnen vangen. Helaas, de eerste poging mislukte jammerlijk, de vlierbloesem sloeg op een nare manier aan het gisten en geurde meer naar koeienvla dan naar de limonade uit mijn herinnering. De tweede poging was ook maar deels geslaagd, ook daar hangt een vreemde lucht aan, zelfs nadat ik hem geheel volgens het recept tot siroop had verwerkt. Ik durf hem beslist niet te serveren in de herberg!
Op dit moment staat de vlier ook weer te bloeien. Ik heb er inmiddels een traditionele Engelse zomerwijn mee opgestart, die nu (met een ordentelijke wijngist) in het gistingsvat zit. Hij ruikt gelukkig veelbelovend, het is tot nog toe gelukt die prachtige geur te vangen. Inmiddels weet ik door mijn wijn- en likeurmaakervaring dat je niet zomaar alle vlierbloemen moet plukken. Alleen de hele verse, die net uit zijn en helder roomwitte bloesem hebben. Bovendien weet ik dat er diverse manieren zijn om de geur aan bloemen te onttrekken. Je kunt ze laten trekken in koud water (gistingsgevaar!), in hun geheel in de siroop laten trekken, langzaam laten trekken in kokend water, begieten met heet water, of, voor likeur, laten trekken in alcohol.

Hieronder een recept voor vlierbloesemsiroop, volgens de methode waarmee ik ook mijn wijn heb gemaakt: heetwaterextractie.

Vlierbloesemsiroop

Aantal porties: voor 1 tot anderhalve liter siroop
Soort gerecht/herkomst: limonadesiroop, ik ben hem zowel in Engeland, Zweden als Slovenië tegengekomen.
Benodigde spullen: maatbeker, schaar, mesje, plank, citruspers, pan van minimaal 2 liter, flessen om te bottelen (denk aan schroefdopflessen van bijvoorbeeld tomatensaus, appelsap, limonade, of wijn)
Voorbereiding: de pluktijd, ongeveer een kwartier. Tijd om te trekken: minimaal een nacht tot een etmaal. De bereidingstijd: ca. 15 minuten.

Nodig:
Halve litermaat vol vlierbloesem.
Pluk mooie, roomwitte schermen. Gebruik je neus: als ze lekker ruiken is het prima. Er mogen geen bruine bloemetjes tussen zitten, het liefst pluk je schermen die nog maar net open zijn. Pluk ’s ochtends, dan is de geur het sterkst. Knip ter plekke zoveel mogelijk steeltjes weg en vul de maatbeker tot een halve liter, zacht aandrukken mag.
ruim 1 liter kokend water
half vanillestokje of een zakje vanillesuiker
500 gram suiker
het sap van 1 citroen
*Zorg dat de flessen waarin je de siroop gaat gieten heel schoon zijn: kook ze uit, of reinig ze met soda of sulfietwater. Sulfiet is te koop bij de drogist. Vergeet de doppen niet. Flessen met een brede hals kun je ook vlak voor je ze gaat vullen in de afwasmachine schoonmaken.
*Doe de bloesem en evt. het halve vanillestokje in de pan. Begiet de bloesem met een liter heet water. Laat dit met een doek erover een nacht staan, of langer als dat je nodig lijkt. Gebruik elastiek of een touwtje om de doek goed vast te maken, let op voor bijvoorbeeld fruitvliegjes.
*Pers de citroen uit.
*Zeef het mengsel uit de pan, gooi de bloesem weg maar bewaar het vanillestokje.
*Doe het water met de suiker, vanille(stokje) en citroensap in de pan. Kook dit tot de suiker volledig is opgelost, het moet ongeveer twee minuten doorkoken.
*Laat de siroop afkoelen en vul de flessen. Je kunt er nog een aantal weken wat verse bloesem in laten trekken als je nog meer vliersmaak wilt. Gebruik dan wel een zeefje bij het uitschenken.
*De siroop is aangelengd met koel water heerlijk op een warme zomerdag. In de yoghurt of over ijs en pannenkoeken smaakt hij ook prima, en je kunt er ook heerlijk ijs mee maken. Maak ook eens een cocktail met droge witte wijn en een scheutje siroop: een variant op de Kir (witte wijn met creme de Cassis).

Op de site www.annetanne.be vind je ook recepten voor o.a. vlierbloesemcake, -azijn, -pannenkoeken en -gelei.

Liefhebbers voor het wijnrecept mogen een reactie sturen, bij genoeg belangstelling zal ik het plaatsen. Een wijnmakersset (gistingsfles, waterslot, hevelslang, kaasdoek) is daarvoor wel noodzakelijk.

Ariane

zondag 20 mei 2007

Lamsvlees uit de Herbergketel

In de ketel: Lamsstoofpot

Onder de kurk: Rioja Solar Viejo Reserva 2000

Wij hebben met Hemelvaarstdag een heuglijk feit gevierd. Onze ketel is eindelijk ingewijd! Enige maanden geleden kochten de kok en ik samen een prachtige ketel voor onze Herberg De Ketel en de Kurk; tijd om hem in te wijden hadden we echter steeds maar niet. Maar afgelopen donderdag was het dan zover. In een absoluut select gezelschap hebben we genoten van de overheerlijke lamschotel die de kok had gemaakt. Vergezeld van aardappelpuree met verse tuinkruiden en voorafgegaan door de in de Herberg al eens eerder geserveerde wijnpaté troonde de ketel vol lamsstoofpot op de grote tafel van de Herberg. Het beviel één van onze gasten zo goed dat hij wel een keer of vier opgeschept heeft. Kijk, dat zien we natuurlijk graag.

Onder de kurk hadden we een overheerlijke Rioja, een Solar Viejo Reserva 2000, die bij het lam helemaal tot zijn recht kwam. Als nagerecht werden we verwend met een honing semifreddo. Het recept daarvan volgt binnenkort. Bij de semifreddo koos ik een Freixenet Cava Carta Nevada semi secco, wat net niet helemaal de juiste combinatie was. De frisse bubbels waren wel een feestelijk einde van de maaltijd, maar helaas net niet zoet genoeg om tegen de semifreddo op te kunnen. Volgende keer gaan we het eens met een goede Moscato d’Asti proberen! Hoewel, eigenlijk was dit niet eens het einde van de maaltijd. De kok toverde uit haar vriezer nog een paar eigengemaakte truffels, waarvan ze het recept nog even geheim houdt. Een andere gast was daar weer helemaal van onder de indruk; zelfs zo erg dat hij niet zal rusten voordat hij het recept te pakken heeft gekregen. We zullen zien…..

Mariëlla

Lamsvlees uit de kookpot

Ingrediënten

750 gram lamsvlees in blokjes
zout en peper
1 theelepel korianderzaad
1 klein gedroogd pepertje
1 eetlepel verse rozemarijn
1 theelepel gedroogde marjolein of oregano
1 eetlepel bloem
1 eetlepel olijfolie
1 teen knoflook, fijngehakt
1 grote wortel, in dunnen plakjes
3 stengels bleekselderij, in plakjes
2 grote uien
2 eelepels balsamicoazijn
1 glas witte wijn
6 ansjovisfilets
2 blikken pruimtomaten
1 handvol verse tuinkruiden: basilicum, peterselie, marjolein en/of koriander

Verwarm de oven voor op 180 graden.
Bestrooi het vlees met zout en peper.
Wrijf in de vijzel de korianderzaden en het pepertje fijn en meng er de rozemarijn en oregano door.
Roer dit mengsel samen met de bloem door het vlees.
Verhit in een braadpan of braadslee de olijfolie en bak het vlees in porties bruin.
Neem het vlees uit de pan, en doe de groenten erin. Laat deze zachtjes fruiten tot ze glazig ogen en zacht zijn.
Giet de azijn erbij en laat dit inkoken.
Giet de wijn in de pan en laat dit twee minuten sudderen.
Doe de ansjovis in de pan, vervolgens de tomaten.
Schud de pan even en doe het vlees terug.
Zet de pan of braadslee afgedekt in de oven.
Haal na anderhalf uur het deksel eraf en laat nog een half uur stoven.
Breng op smaak met zout, peper en verse kruiden.

Ariane

woensdag 16 mei 2007

Requiem voor een overleden saliestruik

In de ketel: Kip met spek, worteltjes en salie

Onder de kurk: Een lekkere rosé of lichte rode wijn

In de loop van het voorjaar deden wij een verdrietige ontdekking in onze kruidentuin. Daar stond een prachtige grote saliestruik, oud en kronkelig en verweerd, waar wij bijna het hele jaar door goed van konden plukken. Deze struik was met ons meegegroeid, hij werd geboren als nazaat van de struik van mijn ouders, woonde ooit in een klein stadstuintje, verhuisde mee naar een grotere tuin, en uiteindelijk naar Herberg de Ketel en de Kurk. De struik sloeg mooi aan na zijn zoveelste verhuizing, en heeft afgelopen voorjaar prachtig gebloeid. Helaas, dit jaar liep hij niet meer opnieuw uit, het was afgelopen met onze trouwe tuinvriend, waar wij zoveel lief en leed mee gedeeld hadden. Zijn kronkelige stam ligt nu bij het barbecuehout, waar hij wacht op zijn laatste taak: zorgen voor een geurig vuurtje.

Ter herinnering aan deze gedenkwaardige struik, een recept met kip en salie, gemaakt met de salie van onze nieuwe plant.

Ingrediënten

1 kip die buiten heeft kunnen lopen (biologische of Franse scharrelkip)
1 bos biologische worteltjes, of zelfgeoogst (die smaken namelijk ECHT veel lekkerder dan gewone worteltjes), in stukken van 5 cm
200 gram mager gerookt biologisch spek, in blokjes
een flinke hand salieblaadjes
3 tenen knoflook in plakjes (optioneel)
3 uien in ringen
2 tot 3 aardappelen per eter, in blokjes
olijfolie

Verwarm de oven voor op 225 graden.
Was en droog de kip, maak sneetjes in het vel waar je de knoflook en de salieblaadjes onder steekt.
Je kunt ook de dikkere delen inkepingen geven waarin je salieblad en knoflookplakjes steek. Dit helpt om de kip goed gaar te krijgen.
Vul de buik van de kip met blokjes aardappel, de helft van het spek, de ringen van 1 ui en salie.
Leg de kip in een braadschaal of ondiepe ovenschotel, leg de rest van de aardappelen en uien er om heen.
Bestooi de met met zout, begiet alles met wat olijfolie.
Schuif de kip in de voorverwarmde oven en begin na 20 minuten met het braadvet over de kip te scheppen. Doe dit regelmatig, ongeveer ieder kwartier. Als je het lekker vindt, kun je de kip ook een paar maal keren. Dan blijft het vel knapperiger.
Leg na 30 minuten de rest van de spek, salie en wortelen om de kip heen. Let ook op of de uien en aardappelen niet verbranden, keer die desnoods ook af en toe.
De kip heeft ongeveer een uur nodig om gaar te worden.
Iets snellere variant met kipfilet

Bijna dezelfde smaken krijg je als je de hele kip vervangt door 4 kipfilets en het geheel in de koekepan maakt.

Je bakt de uien, knoflook, spek, en wortelen langzaam in een eetlepel olijfolie. Het lekkerst wordt dit als je de uien de kans geeft om zacht en bruin te worden, reken daarvoor zeker 20 minuten. Voeg na 10 minuten de salieblaadjes toe.

Bak tegelijkertijd in een andere pan de kipfilets in wat olijfolie gaar. Je kunt hem ook in blokjes bakken en op het laatst door de groenten mengen.
Maak op smaak af met zout en peper.

Ariane

Onder de kurk
Bij dit heerlijke recept smaakt eigenlijk heel veel wijn. Kijk maar eens wat je nog in de kast hebt staan. In de Herberg hebben we een uitgebreide kaart met simpele lichte rode wijnen, voorbeeld uit de Loire. Een stevige, pittige rosé is ook een goed idee. Wil je eens wat tips over allerhande wijn, kijk dan eens hier: WijnTop5. Ze geven lijstjes met telkens vijf wijnen bij een gerecht, naast nieuwtjes en weetjes.

Mariëlla

vrijdag 11 mei 2007

Houtskoolgeur en gemarineerd vlees


In de ketel: marinades voor de barbecue

Onder de kurk: Estola Reserva 2001 of Rosé de Phélan Segur

Met de temperaturen van de afgelopen weken hebben we besloten de barbecue maar weer eens in de buurt van het terras te zetten. Vorig weekend serveerden we onze eerste gebarbecuede gerechten. (Dit weekend vrees ik dat we er niet aan toekomen, met al die regen.) We hebben het simpel gehouden; op het menu stonden kleine worstjes van de biologische slager, Indisch gemarineerde speklapjes en karbonades met honing/tijm marinade. Erbij is natuurlijk altijd onze zelfgebakken ciabatta te bestellen, en een salade van sla, tuinkruiden en eetbare bloemen uit onze moestuin. Bovendien waren er in aluminiumfolie gewikkelde en in de as gepofte aardappelen met diverse vullingen als bijgerecht.

Indische marinade

genoeg voor een pond vlees, bijvoorbeeld speklapjes, kipdelen, karbonades, lamsvlees
2 eetlepels zonnebloemolie
3 eetlepels ketjap
1 theelepel korianderzaad
2 theelepels komijnzaad
2 theelepels geraspte gemberwortel
1 teen knoflook, uitgeperst of fijngesneden
3 eetlepels citroensap of sinaasappelsap, beetje rasp van de schil
sambal naar smaak voor de liefhebber

Meng de bovenstaande ingrediënten door elkaar, leg het vlees in de marinade en laat het minimaal twee uur staan voor je het op de barbecue legt. Eventueel kan het zelfs een dag van te voren klaargemaakt worden, het vlees zal er alleen maar lekkerder door gaan smaken. Leg het vlees wel in de koelkast tijdens het marineren.

Honing/tijmmarinade

genoeg voor een pond vlees, bijvoorbeeld speklapjes, kipdelen, karbonades, lamsvlees
2 eetlepels olijfolie
2 eetlepels honing
2 eetlepels citroensap of sinaasappelsap
een flinke hand vol verse tijm
een fijngesneden of uitgeperst teentje knoflook
zout en peper

Meng alle ingrediënten door elkaar en leg het vlees in de marinade. Zie verder bovenstaand recept.

Variant: honing/mosterd marinade

Vervang de tijm door een of twee eetlepels mosterd en je hebt een heel ander smaakje.

Ariane

Twee verschillende marinades: dat is weer een lastige voor de wijn. Gasten hebben dan ook de keuze uit een lekkere frisse rosé, bijvoorbeeld die van het bekende chateau Phélan Segur. Wil je graag rode wijn drinken, raad ik een heerlijke Spaanse aan. Spanje is op dit moment echt een land om in te gaten te houden; telkens weer verrassen de rode wijnen die ervandaan komen me. Vraag maar eens om een Estola Reserva 2001, of een Don Ramon 2004 van Perez Juan uit Campo de Borja. Je zult versteld staan! Beide wijnen zijn via de goede slijters te verkrijgen.

Mariëlla

woensdag 9 mei 2007

Asperges met wilde smaken: wie wint?

In de ketel: Asperges geroerbakt met gember en rode pepertjes

Onder de kurk: Muscat d’Alsace

In de herberg ontstond afgelopen week een discussie over de smaak van asperges in combinatie met allerlei andere ingrediënten. Sommige gasten zweren bij de pure smaak van deze groente, en vinden dat je deze niet moet bederven met andere smaken. Anderen zijn erg gecharmeerd van de klassieke combinaties met asperges: met ham en ei, met botersaus. Ook onze aspergerisotto kon de goedkeuring wel wegdragen. Maar dat je met asperges ook wildere dingen kunt doen, wilde er bij een groot deel van de gasten niet in. De subtiele smaak van deze groente delft het onderspit wanneer je er sterke smaken mee combineert, was de overheersende mening.
En ach, dat prikkelt mij als kok weer, eigenwijs als ik ben. Hup, asperges met pepers, knoflook en gember in de pan! Ik zal niet beweren dat ik het volgende recept zelf heb verzonnen, ik biecht eerlijk op dat het van Madhur Jaffrey afkomstig is, en dat zij weer op haar beurt vertelt dat asperges tegenwoordig een favoriete groente zijn in de betere restaurants in Hongkong.
Ik zette dit gerecht dit weekend op het menu, en echt, de aspergesmaak werd zeker niet overtroefd door de gember, knoflook en rode pepertjes uit dit gerecht. Misschien mag ik zelfs wel zeggen dat de smaak van asperges werd versterkt. Wonderlijk en boeiend hoe de smaken op elkaar in werkten. Een kale gekookte asperge roept om boter, ei en ham, maar dat was bij dit gerecht beslist niet het geval. En de gasten die het hebben aangedurfd dit gerecht te bestellen, waren helemaal overtuigd!

Ingredienten

2 eetlepels plantaardige olie
2 plakjes gemberwortel, geschild en in kleine stukjes
5 teentjes knoflook, geschild en in kleine stukjes

1 of 2 gedroogde rode pepertjes, verkruimeld
900 gram verse asperges, geschild en in drie stukken
4 eetlepels plantaardige bouillon

1 eetlepel sojasaus
halve theelepel zout
halve theelepel poedersuiker of honing
grote theelepel sesamolie

Verhit de olie in een grote wok of koekenpan op een hoog vuur. Doe de gember en de knoflook er in. Roer even snel om en voeg dan de pepertjes toe.

Roer nog even om en voeg dan de asperges toe. Bak ze al roerend tot ze er wat glaziger uitzien en bedekt zijn met olie.

Voeg de bouillon, sojasaus, zout en poedersuiker/honing toe. Roer en breng aan de kook, laat dan de asperges met het deksel op de pan nog een minuut of 5 tot 10 garen. Met groene asperges is de kooktijd iets korter dan met witte.

Neem het deksel van de pan en kook het meeste vocht weg, voeg de sesamolie toe en roer deze door het gerecht.

Ariane

Zo’n experimenteel gerecht vraagt om eens een andere wijn: ik zette de gasten bij dit recept een Muscat d’Alsace voor. Deze droge Elzasser wijn heeft de heerlijke geur van muskaatdruiven, waardoor hij toch een zoete indruk geeft die goed bij de gember combineert. Zelf schenk ik graag de wijnen van Koehly, van één van onze vaste leveranciers. Maar probeer ook eens een goede door je slijter aangeraden droge Muscat.

Mariëlla

dinsdag 8 mei 2007

Tuinkruidensoep

In de ketel: Verse soep uit de kruidentuin

Wat doe je als er op een vrije middag plotseling verwaaide, verregende en dodelijk vermoeide gasten op de stoep staan? “Helaas, wij zijn gesloten” vind ik een moeilijke uitspraak in zo’n geval. Maar ja, er zijn geen inkopen gedaan, dus veel staat er niet op het menu. Geen nood: er is een kruidentuin, er zit lekkere kippebouillon in de vriezer, een paar tomaten liggen nog op de schaal in de keuken. De gasten worden binnen gehaald, mogen zich warmen en drogen bij de haard, die toch maar weer aangestoken is nu het plotseling zo regent. Een pot thee met vers brood en boter is zo geserveerd, en de kok duikt de tuin in om kruiden te plukken, de vriezer in om bouillon op te diepen en de keuken in om een geurige verse soep te maken.

Wie geen kruidentuin heeft, kan met een klein stukje zonnige vensterbank of een balkon al een heel eind komen: basilicum, bieslook, peterselie, koriander, rozemarijn en ook rucola, ze laten zich allemaal prima zaaien in een potje. Probeer gefaseerd te zaaien, bijvoorbeeld iedere week of twee weken, zodat er altijd verse voorraad is. Gebruik zaai- en stekgrond (of meng potgrond met zand) en geef in het begin pas weer water als de grond bijna is opgedroogd. Probeer slim te plukken, oogst een paar blaadjes of stelen, op zo’n manier dat de plant de kans krijgt om weer nieuwe bladeren en steeltjes te maken. Zo kun je lang plezier hebben van je eigen gekweekte kruiden.

Nodig:
1 liter lekkere bouillon (mag ook van een blokje)
een paar handen vol verse kruiden zoals tijm, snijselderij, venkelgroen, lavas, peterselie, kervel, rozemarijn, oregano en majoraan, munt, hoeft niet allemaal tegelijk, maar een combinatie van een paar is ook lekker.
eventueel wat verse ontvelde tomaten (of een blik uit de voorraadkast)
scheutje slagroom

Zet de bouillon op, hak de kruiden heel fijn, houd een klein handje achter.
Voeg de kruiden toe, en eventueel de kleingesneden tomaten, en laat de soep een kwartier tot een half uur trekken.
Dien de soep op met een plukje verse kruiden en een scheutje room.

Ariane

vrijdag 4 mei 2007

Ezelsbruggetjes voor gebak

In de ketel: deeg en beslag

Wanneer je veel in de keuken bezig bent, zoals ik, krijg je vanzelf een soort kaartenbak in je hoofd met standaardrecepten. Soms vragen gasten mij of ik een recept heb van iets, bijvoorbeeld een appeltaartje of rabarbercrumble, en dan zeg ik dat ik dat gewoon maak, ‘ïk flans wel wat’. De reactie is dan soms: ‘o, ik wil ook leren flansen, dat lijkt me handig!’

Om die gasten ter wille te zijn, geef ik drie eenvoudige standaardrecepten, die de fervente bakkers onder ons wel kennen.

Korstdeeg of zandtaartdeeg

Het ezelsbruggetje dat hierbij hoort is: ‘twee keer zoveel meel als boter, (en indien gewenst, iets minder suiker dan boter)’.Bij dit recept moeten de ingrediënten ijskoud zijn.

250 gram meel
125 gram boter, heel koud
bij zoet deeg: 100 gram suiker, of meer/minder naar smaak
snuf zout, bij hartig deeg desgewenst meer
een of twee eetlepels vocht, ijswater wordt vaak aangeraden, of een ei

Er waren tijden dat ik het met het standaardrecept niet zo nauw nam. Ik smolt de boter, want dat werkte sneller. Op een gegeven moment werd ik nieuwsgierig naar het verschil met het originele recept van werken met hele koude boter en ijswater. En ja, ik moest toegeven dat dit toch een veel brosser deeg opleverde. Dus: werk met koude ingrediënten. Nigella Lawson zet zelfs voor sommige recepten boter en meel in de vriezer voordat ze verwerkt worden.

Snijd de boter in kleine stukken en kneed daarna boter en meel (en suiker bij de zoete variant) door elkaar. Voeg zout, ei of water toe en maak er een samenhangende bal van. Nu is het deeg klaar om verwerkt te worden tot appeltaart, quiche, zandtaartkoekjes, open vruchtentaart, vruchtencrumble, noem maar op. Afbakken kan op een temperatuur van tussen de 175 en 200 graden, en duurt bij een quiche of taart ongeveer een half uur. Een appeltaart wordt in een koelere oven (150 tot 175 graden) gebakken en doet daar dan een uur tot vijf kwartier over. Dit deeg is ook voor crumbles te gebruiken, je maakt het deeg met je vingers rul en bedekt een ovenschaal met vers fruit of een vruchtentaart met de kruimeltjes. Afbakken: half uur op 200 graden of iets koeler en langzamer, zoals bij appeltaart.

Cake

Het ezelsbruggetje dat hier bij hoort is: ‘op één ei van alle andere bestanddelen 50 gram’. Bij dit recept moeten de ingrediënten juist op kamertemperatuur zijn.

200 gram meel
200 gram boter
vier eieren
200 gram suiker
snuf zout
citroenrasp, vanille, chocolade of een andere smaakmaker

Klop de boter met de suiker romig, voeg een voor een de eieren toe en als laatste het meel. Dit beslag wordt afgebakken in een oven van 175 graden, ongeveer drie kwartier. Prik met een breinaald of het beslag gaar is.

Flansen kan met dit recept door eieren te vervangen door ander vocht zoals melk, room, vruchtensap. Boter kan verminderd worden of deels vervangen door zonnebloemolie.

Muffins
Voor zes flinke muffins.

Ezelsbruggetje: de verhouding vocht/meel is vergelijkbaar met het cakerecept: 125 tot 150 gram meel, een ei en 100 ml. vocht, iets minder suiker en vet dan bij cake.

125 tot 150 gram zelfrijzend bakmeel of meel met een grote theelepel bakpoeder
1 ei
2 eetlepels zonnebloemolie/gesmolten boter (optioneel)
90 gram suiker, stroop, honing (of naar smaak, weglaten bij hartige muffins)
1 dl. karnemelk of gewone melk, yoghurt, sap…..
snuf zout, evt. iets meer bij hartige muffins
smaakmaker zoals kaneel, speculaaskruiden, vanille, rozijnen, vruchtjes zoals blauwe bessen, geprakte banaan….en hartig (geen suiker toevoegen): kaas, (tuin)kruiden, stukjes worst, ham, paprika, tomaat en ga zo maar door.

Roer eerst de droge bestanddelen door elkaar en voeg dan het ei, de olie en het vocht toe. Roer kort, muffins mogen wat klonterig de vorm in gaan, dat houdt ze luchtig en kruimelig.

Bak de muffins in een voorverwarmde oven op 200 graden, ongeveer 20 minuten.

Flansen is met muffins al helemaal geen probleem, maak ze zoeter, vetter, zouter, vochtiger, droger, magerder, als je de verhoudingen maar in de gaten houdt!

De afbeelding komt uit Mrs. Beetons Book of Household Management, een boek over huishouden en koken uit de 19e eeuw, waar we in de toekomst meer aandacht aan zullen besteden. Het boek is online te bekijken.

Ariane