zondag 25 januari 2009

Vlierbloesemwijn van 2008 gelukt!


Vorig voorjaar schreef ik over de pogingen die ik had gedaan om vlierbloesemlimonade en -wijn te maken. Ik vertelde ook hoe ik na de mislukkingen opnieuw probeerde deze heerlijke wijn op te zetten. Ook die wijn is uiteindelijk niet gelukt. Heel lang leek het goed te gaan, tijdens de pulpgisting rook alles goed, bij het overhevelen smaakte de wijn steeds veelbelovend. Maar tijdens het klaren is er toch iets geks gebeurd. Er zal een infectie bij gekomen zijn met de laatste hevelbeurt, want er dreven vreemde vlokken in de wijn en de geur klopte echt niet. Daar gingen dus liters wijn door de gootsteen, wat jammer!


Maar de wijn van afgelopen voorjaar is eindelijk wel geslaagd. Hij is begin januari gebotteld, met een etiket waarop de bloeiende vlier prijkt. En hij smaakt zoals hij moet, met die heerlijke zachte bloesemsmaak die ik ken van de siroop die ze in Oostenrijk en Slovenie altijd maken. Ik bedacht me laatst dat die geur wel iets van lychees weg heeft, een merkwaardige overeenkomst misschien.

Ik laat de wijn nog een paar maandjes rijpen, maar dan is hij prima om te serveren aan de eerste gasten die komend voorjaar op het terras van de Herberg komen genieten van de zon.

dinsdag 20 januari 2009

Defecte mandarijnen en vlijmende snijbonen, twee anecdotes


De herberg wordt tot ons grote plezier regelmatig bezocht door jonge gasten. Voor hun vermaak hebben wij spelletjes, speelgoed en tekenmateriaal in huis, zodat ze mee kunnen genieten van het samen aan tafel zitten. In deze tijd staan er grote schalen met mandarijnen op tafel. Daar wordt door iedereen graag van gegeten. Een jonge gast betastte er een paar en riep uit: “deze is lek!” De waardin en ik keken elkaar bevreemd aan. Tot we begrepen dat hij het gevoel van de mandarijn vergeleek met een lekke voetbal.
Een andere jeugdige gast bestelde samen met zijn broertje een sperziebonengerecht. De oudste zei dat hij de volgende keer best eens snijbonen zou willen eten. Zijn broertje antwoordde: “Ja, maar die lijken me wel erg scherp!”
Op de foto maisplanten met daartegenop klimmende bonen, een manier van kweken die de Indianen in Zuid Amerika veel toepassen.

zondag 11 januari 2009

Sap en zopie: glühmost als alternatief voor warme wijn

De afgelopen dagen worden we druk bezocht door schaatsers die even pauze willen houden en iets warms willen drinken. Onze stamgasten weten inmiddels dat warme wijn ’s winters standaard wordt geschonken in de Herberg. Het is een lekker geurig en verwarmend drankje, maar veel schaatsers vinden het toch een bezwaar om tijdens een lange tocht alcohol te drinken en gelijk hebben ze.In Oostenrijk hebben de Skihüttes daar een leuke oplossing voor: ze laten de wijn gewoon weg en gebruiken een lekker fruitsapje, zoals appelsap, perensap, kersen- of bessensap. Wel worden er de gebruikelijke specerijen aan toegevoegd. Zo krijg je geen glühwein maar glühmost. Sinds ik dat op wintersport ontdekte staat glühmost naast de warme wijn en warme chocolademelk op de kaart.

Nodig:

1 liter vruchtensap van goede kwaliteit, heel geschikt zijn appel, peer, kers, zwarte bes, druif
een kaneelstokje
6 kruidnagels
evt. een steranijs en/of een kardemompeul
een in vieren gesneden sinaasappel of citroenevt. wat suiker of honing (In Oostenrijk geven ze dit erbij als de most geserveerd wordt)

  • Steek de kruidnagelen in de schil van de sinaasappel/citroen
  • Schenk het sap in een pan (geen aluminium) en voeg de specerijen toe
  • Laat een uurtje op een heel zacht vuurtje trekken (niet koken)
  • Warm opdienen met wat suiker of honing naar smaak