zondag 23 augustus 2009

Groenten, mondgevoel en de staafmixer

Dat kinderen vaak bepaalde dingen niet lusten vanwege de kleur of het mondgevoel is voor de meeste mensen wel duidelijk. En eigenlijk geldt het voor sommige (bijna)volwassenen nog steeds. Zo wordt in de Herberg een groente als snijbiet niet met plezier gegeten als het gewoon als bladgroente wordt opgediend. De smaak ervan is prima, want als we het in een lasagne of andere ovenschotel verwerken, goed gegaard en met veel tuinkruiden, ui en knoflook, dan gaat het erin als koek.
De Allerhande wijdde er in het afgelopen nummer ook een paar bladzijden aan: groente wordt vaak beter gewaardeerd als het wordt gepureerd tot saus of soep. Helaas is de staafmixer in de Herberg al een tijdje kapot en moeten we het doen met de keukenmachine, die toch een stuk onhandiger werkt en bovendien meer werk oplevert bij de schoonmaak. Tijd voor een nieuwe dus!
Wat ik maar wilde zeggen: keur een groente niet af na een keer eten, maar probeer hem eens anders klaar te maken. Denk aan soep, puree, pastasaus of bijvoorbeeld door de risotto.

woensdag 19 augustus 2009

IJslandse komkommer in de salade

Bij een vakantie in IJsland doemt (naast de vraag hoe het met de wijn zit) ook de vraag op over de groente. Is het allemaal import, of komt er toch ook wel veel van eigen bodem? Ik zag op google al dat er een aantal boerenmarkten bestaan in de wat grotere plaatsen. En een van onze verblijfadressen was in het dorp Hveragerði , waar veel kassen staan die door aardwarmte worden verwarmd en verlicht met elektriciteit die ook door aardwarmte wordt opgewekt. Er worden onder andere tomaten, bloemen, bananen en komkommers gekweekt, allemaal van prima kwaliteit.


Een halve overgebleven IJslandse komkommer smokkelde ik mee in de rugzak. Hoewel de rugzak tweemaal door een scanner is gegaan, was het blijkbaar geen probleem. Thuisgekomen maakte ik er een kikkererwtensalade mee, met verse blaadjes, tomaatjes en kruiden uit de moestuin.



een blik kikkererwten (of 2 koppen zelfgegaarde en afgekoelde kikkererwten)
verse kruiden zoals peterselie, bieslook, basilicum, fijngehakt
blaadjes zoals rucola, snijbiet, sla, alles fijngesneden
halve komkommer in stukjes
1 ons oude kaas in kleine reepjes
1 rode paprika in stukjes
3 tenen knoflook in plakjes
sap van 1 limoen, olijfolie
zout en peper
tomaten
  • Maak een dressing van olijfolie en limoensap
  • Neem de helft van de paprika en fruit deze samen met de knoflook in olijfolie, tot ze gaar zijn, laat afkoelen en meng door de dressing
  • Roer alle ingredienten door elkaar en laat even staan om de smaken lekker te laten mengen

IJslandse wijn?

Dit jaar ging de zomerreis van de kok naar IJsland. Van de waardin, die zoals trouwe bezoekers weten, veel over wijn weet en schrijft, kreeg ik de opdracht mij te verdiepen in de wijnproductie in IJsland. Van te voren kwam ik via google te weten dat er welgeteld een persoon is die via internet in IJsland gemaakte wijn verkoopt, en dit is geen druivenwijn maar bessenwijn. Deze wijn wordt in het Noorden van IJsland gemaakt, in het plaatsje Husavik. Alhoewel ik daar geweest ben, heb ik de wijn niet gezien, ook niet in andere plaatsen trouwens.
In IJsland wordt drank verkocht in staatswinkels. Daar is een assortiment wijnen te vinden die redelijk vergelijkbaar is met (een deel van) die van onze slijterijketens. Zo vind je er overbekende Chileense en Zuid-afrikaanse wijnen. Ook de Franse wijn was weinig spannend te noemen. Dus hebben wij ons al snel gericht op de drank die wel plaatselijk wordt gemaakt: IJslands bier. We proefden Skjálfti, Mori, Lava, Viking en een aantal type's van het biermerk Egil. De bieren zijn stuk voor stuk wel te vergelijken met bekende Engelse en Belgische bieren. Er is pils, ale-achtig bier en bier dat lijkt op de Belgische Abdijbieren.
Een andere IJslandse specialiteit is een hele donkere malt zonder alcohol, die dus ook gewoon te koop is bij alle supermarkten. Dit haast zwarte bier smaakt bijna dropachtig, wat kruidig, en is heel zoet. Hoewel ik niet zo'n zoetekauw ben vond ik het toch best lekker, al was echtgenoot Bart het daar niet mee eens.
Tijdens een van onze bezoekjes aan de drankzaak ontstond een gesprek over bier en wijn in IJsland. De verkoopster vertelde dat de bessenwijn uit Husavik inderdaad niet commercieel verkrijgbaar is. Volgens mij had ze er zelfs nog nooit van gehoord. Wel vertelde ze dat zij in haar kas een wijnstok aan het kweken was, maar dit experiment had nog niet tot druiven geleid. Ze woont in een gebied met weinig aardwarmte, die in IJsland vaak gebruikt wordt voor de verwarming van kassen. De winters zijn dus waarschijnlijk te koud voor haar druivenplant.
We hebben het dus voortaan maar bij IJslands bier gehouden, en dit was beslist geen straf.