Afgelopen zaterdag had ik als kok van de Herberg vrijaf wat koken betreft. Maar ik kreeg er een andere opdracht voor in de plaats. De waardin is namelijk gevraagd om Ambassadeur van het Glas te worden. In het kader daarvan mocht zij een diner verzorgen waarbij glazen en plastic servies met elkaar vergeleken werd. Mijn opdracht was om heel goed op te letten welke verschillen ik zou ervaren, en daarvan verslag uit te brengen aan de gasten van onze Herberg.
Het diner startte met een heerlijk glas cava, ja, je raadt het al, zowel gedronken uit een plastic als uit een echt glas! Ook bijbehorende hapjes, heerlijke vleeswaren en kazen, lagen deels op plastic en deels op glas.
Voor het hoofdgerecht verruilden wij het terras voor de eetkamer van de Herberg. Daar was de tafel feestelijk gedekt met glazen borden, glazen schalen en wederom glazen van zowel plastic als glas. De maaltijd bestond uit een bijzondere asperge-aardappelsalade. Daarbij dronken wij
twee witte wijnen, die we vergeleken naast elkaar, maar ook in de verschillende glazen uitprobeerden.
Het nagerecht van sorbetijs, verse aardbeien en frambozen en zelfgemaakte meringues werd door de waardin juist geserveerd van plastic borden, wat direct een campinggevoel opriep bij de gasten. De heerlijke dessertwijn mochten wij gewoon uit een echt glas drinken, we waren inmiddels allemaal overtuigd dat plastic vooral voor dranken afgedaan had.
En dan is het nu, na het aangename deel tijd voor het werk: de evaluatie, de serieuze vergelijking van glas en plastic als eetgerei. Ik begin met het oog: plastic sprankelt minder dan glas. Het oogt matter, of heeft een "goedkope" glans. Het geeft een barbecue- of kampeerassociatie. Eten van een plastic of glazen bord of schaal heeft geen invloed op smaak of geur, maar sommige gasten vonden het geluid dat het bestek op de borden maakten niet prettig. Het glas is te hard, het plastic weer te zacht, te weinig "degelijk".
Zodra de handen te maken krijgen met het servies valt op hoe licht plastic is, dat de temperatuuroverdracht heel anders is vergeleken met glas. Het materiaal voelt warmer aan, hierdoor komt een drank al minder fris en sprankelend over. De mond krijgt nog meer moeite met plastic dan de hand al had. Glazen van plastic voelen onaangenaan aan tegen de lippen. De rand is vaak te scherp. Hoewel gezegd moet worden dat de betere merken plasticwaren ook bekers maken die wel prettig aanvoelen. En daarbij moet ik toch ook weer eerlijk bekennen dat onze kampeerglaasjes van plastic al een paar jaar thuisblijven, en zijn vervangen door echt glas dat in een theedoek tussen de andere kampeerspullen wordt gestopt.
Nu hebben we het oog, de handen en de mond gehad, bij het vergelijken van al dat eetgerei. Dan komt de neus er nog bij, en hier wordt het toch echt nog minder. Wijn uit een plastic glas ziet er al minder sprankelend uit, maar hij geurt ook minder! Dit geldt trouwens ook voor water uit een plastic glas. Zou dit komen door de andere temperatuuroverdracht/warmtecapaciteit? Om niet te spreken over een lichte plasticgeur. Dit kan niet gezegd worden over glas.
Koren op de molen van Friends of Glass, waarschijnlijk. Drinken uit glas is lekkerder dan uit plastic. Maar eten van glas? Dat hoeft niet altijd. Dan is aardewerk, porselein of hout of soms zelfs plastic toch ook wel prettig. Nee, de Herberg houdt het maar gewoon bij het gebruikelijke blauwe aardewerken servies!
Het is opeens snikheet. In de tuin van de Herberg komen verhitte gasten uitpuffen van hun lange fietstocht of wandeling. Het is tijd voor een heerlijk koel drankje, een lekker witbiertje, een fruitige rose of een koud glas fris. Maar je kunt met die hitte je dorst niet blijven lessen met alcohol- of suikerhoudende drankjes. Gewoon water is geweldig voor erbij. 
