Kruisbessenijs

Het was stil in deze Herberg, heel stil. Maar dat wil niet zeggen dat we niet lekker gekookt hebben de afgelopen maanden. Sterker nog, de kok en ik hebben gewoon onze skills verbeterd. ;-) Gisterenmiddag bijvoorbeeld mocht ik bij ijsmeester Roberto in Utrecht ijs maken, van kruisbessen uit onze eigen Herbergtuinen! En lekker dat het was.

Natuurlijk maken we in de Herberg regelmatig zelf ijs, met een simpel machientje dat we in de diepvries koud houden. We huren daar stamgast Nico voor in, die is er heel goed in, vooral in bramenijs. Maar kruisbessen, daar hadden we ons nog niet aan gewaagd.
Toen een van de Herbergcontacten, Okke, op Twitter (@okkeamerongen) meedeelde dat hij kruisbessen zocht voor een ijsexperiment met Roberto Gelato (@ijsgek), was de beslissing snel gemaakt. De tweeëneenhalve kilo kruisbessen die nog in de vriezer lagen van de oogst van dit jaar werden geschonken aan deze geweldige en spontane Twitter-samenwerking. (Overigens heeft Okke een prachtige website over de kruisbes, van harte aanbevolen.)

Dinsdagmiddag was het zover: met mijn kruisbessen stond ik op de afgesproken tijd op de stoep in de Poortstraat, en al snel stonden Okke, stamgast Nico en ik met schort aan zelf kruisbessenijs te maken onder leiding van Roberto. Wat komt daar veel bij kijken! Gelukkig legde Roberto ons uitgebreid alles uit. Voor de kruisbessen had hij twee recepten bedacht: een kruisbessensorbetijs en een roomijs met mascarpone en honing waardoorheen kruisbessengelei en gecarameliseerde sesamzaadjes gingen.


Na alle apparaten uitgebreid besproken te hebben, werden eerst de kruisbessen afgespoeld en vervolgens tot pulp gemalen. Eng moment! Vervolgens begonnen we met het afwegen van de juiste hoeveelheden van drie verschillende soorten suiker, citroensap en kruisbessenpulp voor het sorbetijs. Daarna gingen alle ingrediënten bij elkaar en kon de massa in de ijsmachine. Wat een prachtig moment toen daar een mooi witte substantie uit kwam zetten. En lekker dat het was! De smaak van kruisbessen was echt goed bewaard gebleven.

Vervolgens moesten melk, mascarpone en honing gemengd worden met de basis voor een roomijs. Daardoorheen ging kruisbessengelei en sesamzaadjes. De recepten gaan we hier niet verklappen, dat is het geheim van de Italiaanse ijsmeester. Ook dit kruisbessen-roomijs was heerlijk, al was Roberto niet helemaal tevreden over de gelei. Het kruisbessen-twitterijs werd na 19.00 uur gratis te proeven uitgedeeld aan de Twitteraars die langs kwamen. De eerste was @blarista; het sorbetijs uitstekend beviel haar uitstekend.

Okke en ik kregen allebei ijs mee naar huis, waar we 's avonds in de Herberg natuurlijk van gesmuld hebben. Een jonge stamgast was totaal onder de indruk. Zulk lekker ijs had hij in tijden niet gegeten!


Zo'n ijsje vraagt natuurlijk ook om wijn, en dat hebben we uitgeprobeerd. Gisteren openden we een Vin Santo van het biologische bedrijf La Vialla, ter ere van de Italiaanse ijsmaker die zulke fantastische dingen met mijn kruisbessen had gedaan. Het combineerde goed, al moet gezegd dat de rijke en volle Vin Santo het kruisbessenijs iets overheerste. Binnenkort gaan we nog iets anders opmaken bij het kruisbessenijs, om de optimale wijn-ijscombinatie te vinden! Wordt vervolgd.