Maandag was deze week een vrije dag. Ik had een wandeling gepland met een vriendin, die mij nog even fijntjes waarschuwde dat er culinair weinig te genieten viel onderweg: het enige restaurant was alleen op zondag open. Jammer, jammer, het is altijd zo spannend om lekker iets uit te kiezen van een menukaart. Dat betekende dus zelf een lunch klaarmaken. Het werden gewoon heerlijke volkorenboterhammen met boerenbelegen. Saai misschien, maar eigenlijk moet ik bekennen dat dat nou juist het eten is dat ik het meeste zou missen als ik moest emigreren, of op een onbewoond eiland terecht zou komen. Laten we ondanks al onze mooie lunchgerechten alsjeblieft niet vergeten hoe heerlijk ons ouderwetse boterhammetje met kaas wel niet is!
2 opmerkingen:
Wat een verrassing om tijdens mijn virtuele wandeling, op zoek naar kaaskoekjes, jullie oude herberg tegen te komen. Die was jammergenoeg gesloten, maar men was zo vriendelijk me door te sturen. En zie: ik vind niet alleen lekkere kaaskoekjes, maar heb zo snel ook al de cranberry-kaneelkruimeltaart in de smiezen, zag een bruinebonensoep waar wij laatst ernstig trek in hadden en ook de glühmost wil ik nog eens proeven. Het lijkt er zomaar op dat ik nog wel eens langs zal komen!
Welkom, gezellige, bijna verloren gewaande stamgast! Wat een genot om te lezen dat wandelingen nog steeds uit kunnen komen bij onze Herberg!
Een reactie posten